عبدالله سیاست مدار جدی یا گریزی؟

سر انجام داکتر عبدالله عبدالله، موقف خود را در قبال دور دوم انتخابات افغانستان، اعلام کرد. این امر در بعضی حلقات، فرار از رقابت تلقی شده است.
فرار اگر به خاطر منافع ملی و انکار ازگرفتن دهان جوال با دزد باشد، بهتر از قرار است.
اقای عبدالله با اینکا خود ثابت کرد که یک سیاست مدار با برنامه و جدی است. اگر او به خاطر شفافیت انتخابات پیشنهاداتی داشت و قبول نشد بدین معنی است که کرزی تصمیم ندارد انتخابات شفاف و عادلانه برگزار شود.
بودن اقای لودین، در سمت ریاست کمیسیون به ظاهر مستقل انتخابات افغانستان چه مفهومی را میرساند؟ جز سازمان دادن تقلب گسترده دیگر.
از سوی هم حضور شخصیت های برجسته جهادی و مقاومت گر در محفل سخنرانی انصراف اقای عبدالله از رقابت در دور دوم خود نشان گر عدم رضایت طیف وسیع مردم افغانستان از بودن اقایان لودین، وردک، خالد و اتمر است.
این اقایان که در دور اول، تقلب گسترده و سازمان یافته را رهبری میکردند، بودن انها یکبار دیگر شفافیت انتخابات را زیر سوال می برد.
سیاست مدار جدی
تصمیم اقای عبدالله از یک بعد دیگر نیز قابل قدر است. او، با این تصمیم خود، برخلاف سایر سیاست مداران افغانستان به حرف خود احترام قایل شد.
اقای عبدالله به همه به اثبات رساند که انچه گفت است بجاست و از ان تا اخرین لحظه دفاع میکند.
هر چند قانون اساسی افغانستان در این چنین شرایط وضاحت ندارد. اما انچه دستگاه دولتی و حامیان حامد کرزی تفسیر و تحلیل می کنند اینست که انتخابات در هر شرایط حتی اگر یکی از رقبا انصراف میکند باید برگزار شود.
اما این انتخابات چه انتخاباتی خواهد بود. انتخاباتی که تقریباً نیم نفوس افغانستان در ان شرکت نکند.